Ik ben Laura, vrouw van Mario, mama van Logan. Logan is ons bijzonder wonder want na 7 jaar onvruchtbaarheid hadden we alle hoop op kind(eren) opgegeven. 

Mijn gezin zal altijd op de eerste plaats komen. Ik wil hiermee ook nogal confrontatie gericht zeggen dat ook ik kan schommelen in energie, emoties, gevoelens, ziektes,... ik zoek, leer en groei…

Maar! De opvang is mijn passie, mijn vuur en zeker deel van mijn identiteit. Ik wil ouders bewust maken van het ouderschap, de pracht ervan maar ook de intensiteit en verantwoordelijkheid ervan. Een stem voor het kind nog luider dan ooit! Ik ben eerlijk in wat kinderen echt nodig hebben en niet zozeer wat ouders of de maatschappij nodig heeft.

​Het moederschap heeft me diep geraakt, het is een roeping die ik luid deel.  

---

Hallo! Ik ben Mario

De man van Laura en papa van Logan.

Een tiental jaar geleden begonnen we samen aan ons avontuur: een eigen kinderopvang. Onze krachten bundelen, kinderen dingen voorleven en hen zien groeien. Dat was, is en blijft onze passie.

Het was een weg met hobbels. Vol waardevolle momenten, maar ook met uitdagingen. Onze kinderwens liet lang op zich wachten, en de coronaperiode hakte er stevig in. Dat was voor ons een kantelpunt. We gingen herbekijken wat we écht belangrijk vonden, hoe we het anders wilden doen. En toen, op nieuwjaarsdag, héél vroeg in de ochtend… hield Laura een positieve zwangerschapstest in haar handen.

Ouderschap zet je wereld op z’n kop. Je kijkt anders, voelt dieper, en leert elke dag opnieuw. Kinderen leren van ons maar wij leren nog veel meer van hen.

Als papa zie ik elke dag hoe waardevol het is om kinderen echt iets bij te brengen. Ze iets zelf te laten doen. Ze de ruimte geven om in hun eigen tempo te ontdekken. Dan zie je ze openbloeien.

Door de jaren heen hebben we al heel wat kinderen mogen verwelkomen. We mochten hen ondersteunen in hun eerste levensjaren en zagen hen met een warm hart weer vertrekken, klaar voor een volgend avontuur. Precies daarom kleuren we met ’t Groenewegje nu verder buiten de lijntjes: we willen ook een rol blijven spelen in dat volgende hoofdstuk.

In ons dagelijks werk neem ik vooral de meer speelse en leerzame taken op binnen de opvang, help ik bij de workshops en zorg ik voor de nodige administratie achter de schermen.

Laura en ik zijn intussen perfect op elkaar afgestemd: we kennen elkaars sterktes en zwaktes (die mogen er zijn), en voelen intuïtief aan waar de ander iets nodig heeft. Dat maakt onze samenwerking zo krachtig.

Deze intuïtie willen we laten doorvloeien naar zowel de kinderen als ouders. We kijken ernaar uit om samen met jullie deze reis te maken.